Fragmenten uit het interview met ROB:
Mijn vader heeft mij HARD LEREN WERKEN. Thuis hadden we chrysanten. Een bed met duizenden witte stengeltjes. Een eerste, een tweede en een derde soort. De eerste keer dat je er doorheen ging, werden alle goeie eruit gehaald, de keer erna de tweede soort en de derde keer de derde soort. Die derde soort deed mijn vader heel zorgvuldig om te kijken of hij er toch nog goeie bosjes van kon maken. Het bracht niet veel op, maar hij kon niet na twee rondes alles weggooien. Dat deel ik met hem. Ik doe ook niet makkelijk iets weg.
Ik zoek nieuwe vrienden, maar wel met aspecten van oude bekenden. Mensen bij wie ik me niet beperkt voel.
JAN CREMER. Daar ben ik wel jaloers op. Hij neemt verantwoording voor de manier waarop hij leeft, namelijk: "Ik wil geen verplichtingen." Eigenlijk wil ik zo leven.
Er moet iets zijn waar ik op terug kan vallen, maar ik moet ook weg kunnen.
Hans: "Met welk beest of wezen laat jij je zeven dagen en nachten omringen en waarom?"
Een ZWARTE PANTER. Kijken hoe ik hem kan aaien.
Ik heb nog steeds veel illusies.
Ik zat altijd in een groep met familie of vrienden. Heel prettig en veilig. Maar het gevolg is wel dat ik nu pas zelf begin te kiezen.
Twee jaar geleden ben ik op de fiets gestapt. DAT moment van "Jongens, IK KAP ERMEE."