JET, JOB & JÜRGEN, deel 1 Kasteel Het Nijenhuis, Heino:

Hans Lemmerman: "Een museum is zo verstild, net als een kerk. Het dwingt je tot vertraging. Er kleeft geschiedenis aan. Dat voel je als je in het depot staat en je ziet het eerste schilderijtje dat Dirk Hannema op zijn veertiende kocht. Want ook Hannema maakt deel uit van onze performance."

Een uitnodiging met een vraag: Wat gebeurt er als een beeldend kunstenaar, een mime-speler en drie Spakenburger vrouwen elkaar ontmoeten op kasteel Het Nijenhuis bij Heino?
De bezoeker ontmoet er in ieder geval excentrieke taferelen, verhalen en mensen die geworteld zijn in totaal verschillende tradities.
Het Wilde Oog wil theater maken waarin ruimte is voor verbeelding. Dit wordt in JET, JOB & JÜRGEN gedaan door de meest onwaarschijnlijke ontmoetingen te arrangeren tussen individuen en groepen om zo nieuwe mogelijkheden van communicatie te ontdekken.

De plaatselijke bevolking in Heino speelt een rol in het geheel. De theatermakers van Het Wilde Oog hebben volle stofzuigerzakken opgehaald bij bewoners: een conciërge op een basisschool, een kapper, een huisarts.
‘De stofzuigerzak als schuilplaats van herinneringen, verlangens en verloren idealen‘, luidt het motto.
In de Wilde Oog-projecten speelt Joseph Beuys een belangrijke rol. De installatie ‘Ausfegen‘ uit 1972 van Beuys bestaat uit een vitrine vol afval en vormde de bron voor de stofzuigerzakkenjacht.
Beuys wist een brug te slaan tussen kunst en publiek. Zijn ego maakte hij ondergeschikt aan het gedachtegoed.

JET, JOB & JÜRGEN: een confrontatie van twee werelden. Van oud en nieuw. De wereld van traditie, met eigen klederdracht en de nieuwe generatie, die zoekt en port in stapels oude kleding, die overigens ook zoveel verhalen zullen herbergen maar geen houvast bieden. De dames hebben die wel. Ze vouwen en vouwen, vol geduld en liefde.
Lemmerman en Van Run: "Als regisseurs geven we de ons gekozen amateurs een bedding waarin hun gewone alledaagse handelingen krachtig worden."

De levenslopen van al deze verschillende mensen komen op één punt in Het Nijenhuis bij elkaar. Een interessant spanningsveld."

(Marion Groenewoud, Wegener Uitgeverij Overijssel, 9 maart 2002;
Madeleine Rood, Wegener Uitgeverij Overijssel, 16 maart 2002;
Gijs ter Haar, De Bunschoter, 20 november 2002).