Spakenburgse Diva’s in het Mondriaanhuis

De kenmerkende Spakenburgse klederdracht past in de Nederlandse kunsttraditie van geometrische helderheid van bijvoorbeeld Bob Bonies, Marijke de Goey, Ronald de Bloeme en hun meester Piet Mondriaan.

Zoals Mondriaan bezig was in zijn kunstonderzoek om de ideale verhoudingen van kleur en lijn te veroveren, zo zoekt Het Wilde Oog ook in haar regie met de Spakenburgse Diva’s en kunst naar die relatie.

Het Wilde Oog springt met het oeuvre van Mondriaan vrij om; als jazzmusici. Opeens duikt ‘Piet’ op aan een kade in Middelburg of voor het huis van architect Hans van Heeswijk op IJburg. Wordt zijn werk ontkoppeld in landschappen in Soest en Culemborg.

Het Wilde Oog creëert zuurstof voor nieuwe betekenisgeving. De expositie laat zien dat de beelden niet alleen een nieuw perspectief bieden op vrouwen in klederdracht, maar dat ook Piet Mondriaan van een nieuw vergezicht wordt voorzien.

In de tentoonstelling is een foto opgenomen van Hendrikje Kuis die met een gele verfroller staat voor het beroemde ‘Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III’ (1967-’68) van Barnett Newman, uit de collectie van het Stedelijk Museum Amsterdam. Met de serie die Newman maakte (onder de gelijknamige titel) gaf hij commentaar op Mondriaan. Hij achtte Piet’s theorie van zuivere primaire kleuren te zeer een geestelijke zaak. Newman wilde ze hun emotionele en fysieke kwaliteit teruggeven. Rood denken, rood voelen.

Spakenburgse Diva’s in het Mondriaanhuis:
Spakenburgse Diva’s in gelijknamige expo: Hendrikje Kuis, Wijmpje Koelewijn, Mengsje Koelewijn
Concept: Hans Lemmerman, Inge van Run
Scenografie: Miranda Lonink
Fotografie: Wout Nooitgedagt, Yke & Erica, Frank Auperlé, Gijs Haak
Collages: Miranda Lonink
Tekst ‘Voor Piet’: Koen van Hensbergen
Mondrianeske bewerking van historische foto uit Spakenburg: Anne Muller
Camera videofilm: Wout Nooitgedagt
Gehaakte blouse: Rien Bekkers/ Hendrikje Kuis
Ootjie’s Tassen: Lotte van Laatum
Poster Ootjie’s Tassen: Balta
Objecten Zzzidt: Richard Hutten